«بالای پشت بام بودیم، مامان داشت شلوار میران را آویزان می‌کرد که مامورها به مامان شلیک کردند. گلوله شلوار میران را هم پاره کرد و به اینجای مامان (اشاره به قلب) خورد. نزدیک بود گلوله به من هم بخورد.»
این روایت باوان هشت ساله، دختر فرشته احمدی، از کشته‌شدگان اعتراضات زن، زندگی، آزادی در مهاباد است که به دست بی‌بی‌سی فارسی رسیده است.
عکسی از باوان، در مراسم خاکسپاری مادرش که با مشت‌های کوچکش به خاک مزار مادرش چنگ می‌زد، به سرعت در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شد و توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد.
حالا دو سال از آن روزها گذشته و ابراهیم احمدی، برادر فرشته احمدی که به تازگی به آلمان پناهنده شده، به بی‌بی‌سی گفته باوان و میران، فرزندان فرشته احمدی شرایط بسیار سختی را پشت سر گذاشتند، اما اکنون پذیرفته‌اند که مادرشان فوت کرده و قرار نیست دیگر پیش آنها باز گردد: «بچه‌ها خون را دیدند و اینکه مادرشان روی زمین افتاده و با آنها صحبت نمی‌کرد... باوان کم سن بود ولی درک می‌کرد. زمانی که خاله‌هایش را می‌بیند به آنها می‌گوید اشکالی ندارد شما مادر ما شوید؟ می‌توانم به شما بگویم مادر؟»
فرشته احمدی، پنج‌شنبه ۵ آبان ۱۴۰۱، یعنی یک روز پس از مراسم چهلم مهسا (ژینا) امینی که اعتراضات گسترده‌ای در شهرهای مختلف ایران جریان داشت، بر اثر تیراندازی نیروهای امنیتی کشته
نظرات
ارسال یک نظر